AkdenizBölgesi haritası Akdeniz Bölgesi Türkiye’nin 7 coğrafi bölgesinden biridir. Anadolu’nun güneyinde Akdeniz kıyısı boyunca uzanır; genişliği 120-180 km arasında değişir. Batı ve kuzey batısında Ege Bölgesi, kuzeyinde İç Anadolu Bölgesi, doğusunda Güney Doğu Anadolu Bölgesi Güneyinde ise Akdeniz bulunur. Güney doğudan Suriye ile komşudur. Türkiyeorta kuşak ülkesi olduğu için iklim özellikleri farklılıklar gösterir. Doğu Anadolu Bölgesi'nde karasal iklim, İç Anadolu Bölgesi'nde step iklimi, ve bölge adına göre isimlendirilmiş Akdeniz iklimi ve Karadeniz iklimi bölgelerde hakim olan doğal faktörlerdir. Karadeniz bölgesi en çok yağış alan bölgedir. Özellikle Doğu Karadeniz ayrımında olan Rize şehri İçAnadolu Bölgesi. Gelişmiş bölgelerden biridir. Konumundan dolayı Orta Anadolu ismni almıştır; Bölgenin yüzölçümü 151.000 km² olarak bilinir ve Türkiyenin %21'ini kaplar. 13 şehre ev sahipliği yapar. Dağlık bölgede olduğu için ulaşımın zorluğu vardır. İç Anadolu Bölgesi'nin İklimi. Ortalama yükselti 1000 Yerşekilleri daha engebeli, iklimi biraz daha nemlidir. Yıllık yağışlar 400 mm civarındadır. İklim ve ulaşım koşullarının elverişli olması nedeniyle, bölgenin en yoğun nüfuslu bölümüdür. Bölge nüfusunun yarıya yakını bu bölümdedir. Batı Anadolu’yu iç bölgelere bağlayan yolların geçtiği önemli bir yerdedir. Kategoriİç Anadolu Bölgesi. Yardım. Alt kategoriler. Toplam 18 alt kategoriden 18 tanesi burada bulunmaktadır. İç Anadolu Bölgesi‎ (18 K, 23 M) Orta Anadolu mutfağı‎ (7 M)-İç Anadolu taslakları‎ (13 K, 12 Karasal iklim; Kırkikindi yağışları İçAnadolu Bölgesi Arazi Kullanımı Haritası. 18 Mayıs 202024 Haziran 2020’' te gönderildi Yücel KESEN tarafından. 18. May. Bu gönderi Görseller ’ te gönderildi ve Coğrafya Haritaları, İç Anadolu Bölgesi Haritaları, İç Anadolu Bölgesi Tarımsal Uzmanlaşma Haritası ’ te etiketlendi. Yücel KESEN. NFk2uY. İç Anadolu Bölgesinin Önemli Yeryüzü Şekilleri Coğrafi Konumu İç Anadolu Bölgesi, Anadolu'nun orta kısmında yer alan Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. Bu konumu sebe­biyle "Orta Anadolu" da denir. İç Anadolu Bölgesi'nin yüz ölçümü km² olup bu alan Türkiye praklarının %20'sini kaplar. Doğu Anadolu'dan sonra ikinci büyük bölgemizdir. Güneydoğu Anadolu Bölgesi dışında diğer bölgelerin hepsiyle zamanda ülkemizde "tahıl ambarı" olarak da İç Anadolu Bölgesi İl merkezleri baz alındığında İç Anadolu Bölgesi sınırları içinde yer alan iller şunlardır Aksaray, Ankara, Çankırı, Eskişehir, Karaman, Kayseri, Kırıkkale, Kırşehir, Konya, Nevşehir, Niğde, Sivas, Yozgat, Çorum'un Sungurlu ilçesiBölümleri İç Anadolu Bölgesi dört bölüme ayrılır Konya Bölümü Bölgenin ortasında geniş bir kapalı havza vardır. Bura­da büyük ovalar, plato düzlükleri, Tuz Gölü, Akşehir ve Eber gölleri ile Karacadağ ve Karadağ volkanik dağları bulunur. Türkiye'nin en kurak bölümüdür. Nüfus bakımından bölgenin en tenha bölümüdür. Halk tarım ve hayvancılıkla uğraşır. Ülkenin en önemli tahıl alanlarından birisidir. Konya, Aksaray ve Karaman bölümde yer alan illerdir. Tuz gölü burda bulunmaktadır. Derinliği az olup yazları kurak olduğu için daha da azalmaktadır. Ülkenin tuz ihtiyacının önemli kısmı buradan karşılanır. Yukarı Sakarya Bölümü Bölgenin kuzeybatı kısmını meydana getirir. Orta Kızılırmak boylarından İçbatı Anadolu'ya kadar uzanır. Yer şekilleri daha engebeli, iklimi biraz daha nemlidir. Yıllık yağışlar 400 mm civarındadır. İklim ve ula­şım koşullarının elverişli olması nedeniyle, böl­genin en yoğun nüfuslu bölümüdür. Bölge nüfusunun yarıya yakını bu bölümdedir. Batı Anadolu'yu iç bölgelere bağlayan yolların geçtiği önemli bir yerdedir. Bölümde Eskişehir ve Ankara illeri yer alır. Bölümde Köroğlu,Sivrihisar,Elmadağ,Sündiken ve İdrisdağı yer yakınlarında Eymir ve Mogan gölleri vardır. Bölümde karasal iklim görülür. Kışları çok soğuk yazları ise sıcak ve kurak yetiştirilen ürünler,şeker pancarı,arpa,buğday,baklagiller,sebze ve zenginliği ise linyit ve bor küçükbaş hayvancılık yaygın olarak yapılır. bölümün turzim değerleri,Çankaya köşkü,Yunus Emre türbesi, eski TBMM binası,Anıtkabir,Atatürk Orman ÇiftliğiAOÇ,Anadolu Medeniyetleri Müzesi,Gordion Orta Kızılırmak Bölümü İç Anadolu'nun, Çankırı'dan Toroslar'a kadar uzanan, içine Kızılırmak yayını alan kısmıdır. Alan bakımından bölgenin en büyük bölümüdür. Kuzey kesimi daha engebelidir. Güney kesiminde plato ve ova düzlükleri yaygındır. Ortada ise geniş Kızılırmak platosu bulunur. Erciyes volkanik dağı bu bölümde yer alır. Tarım alanlarının oranı verimli volkanik topraklarla kaplı güney kesimden daha yüksektir. İç Anadolu'da kırsal nüfus yoğunluğunun en fazla olduğu bölümdür. Kayseri, Niğde, Nevşehir, Kırşehir, Yozgat ve Kırıkkale bölüm içinde yer alan illerdir. Bölüm İç Anadolu Bölgesi'nin orta kesiminde yer Hasan, Erciyes, Merlendiz sönmüş volkanlar kuzey daha bozok platosu geniş yer bölümde nüfus yogundur orta kızılırmak bolumunde karasal ıklım etkılıdır yazlar sıcak ve kurak kıslar ise soguk ve kar bu bölüm bozkırlarla bolumun en önemli bolumde Kayseri en büyük yerlesim bu bolumde halı, seker, meyve suyu, sucuk ve pastırma fabrikaları önemli ekonomık gelir keçisi ve koyun besiciligide yaygındır Yukarı Kızılırmak Bölümü Bu bölüm Kızılırmak'ın, Karadeniz Bölgesi ile Doğu Anadolu arasına sokulan yukarı çığırını kaplar. İç Anadolu'nun en küçük, en engebeli yükselti 1300-1650 metre arasındadır. Dağlarla kuşatılmış bir havza görünümündedir. En­gebeli olduğu için tarım alanlarının oranı daha düşüktür. Nüfusu sık, kentleşme oranı yüksektir. Bölgenin kışın en soğuk bölümü burasıdır. Bölümde Sivas ili bulunmaktadırBölgenin Genel Özellikleri Bölge, yeryüzü şekilleri bakımından sade bir görünüme sahiptir. Yer şekilleri çeşitlilik göstermez. Engebe­li araziler fazla olmadığı için, kara ve demiryolu ulaşı­mına oldukça elverişlidir. Bölgenin çoğu yerinde ge­nellikle 1000 m yükseltiye sahip düzlükler bulunur. En alçak yerleri olan Sakarya ve Kızılırmak vadilerindeki yükselti 700 m civarındadır. Bölgenin güneyinde Kuzeydoğu-güneybatı doğrultusunda uzanan dağlar volkanik kökenli dir. Başlıcaları; Hasandağı, Karacadağ, Karadağ, Erciyes Dağı ve Melendiz Dağları'dır. Bölgedeki kıvrım dağları ise doğuda geniş bir alan kaplar. En önemlileri, Ak dağlar, Hınzır Dağı, Tecer Dağı ve Yıldız Dağları'dır. Platolar en fazla bu bölgemizde yer alır. Batıda Haymana ve Cihanbeyli, güneyde Obruk, doğu­da da Bozok Kızılırmak plâtolarıyla, Ege Bölgesi sınırı boyunca Yazılıkaya Bayat ve Doğu Anado­lu Bölgesi sınırı boyunca da Uzunyayla gibi platolara sahiptir. Tuz Gölü çevresi Türkiye'nin en büyük kapalı havzasıdır. İç Anadolu'nun bazı ovaları oldukça geniştir. Konya ovası, Türkiye'nin en büyük ovasıdır. Eski bir göl tabanıdır. Geniş ovalardan diğeri Tuz Gölü'nün gü­neyindeki Aksaray Ovası'dır. Haymana platosunun batısındaki Yukarı Sakarya Ovası da geniş alan kaplar. Küçük ovalar olan Eskişehir, Ankara, Kay­seri ve Develi ovaları, platolar arasındaki çukurluklarda yer almaktadır. İç Anadalu Bölgesi'nin Orta Kızılırmak bölümü geniş çaplıdır. Bu bölgedeki dağlar sönmüş yanar dağlardandır. Kışın yağışlı yazın ise sıcaktır. Doğal bitki örtüsü bozkırdır. Buğday, arpa ve şeker pancarı yetiştirlir. Kırıkkale'de Orta Doğu Petrol Rafinerisi ve Gölleri İç Anadolu Bölgesi'nin en önemli akarsuları Kızılırmak, Sakarya Nehri, Porsuk ve Delice çayları­dır. Bu bölge akarsuları kapalı havzada akan sel rejimli akarsulardır. İlkbahar yağışlarıyla taşar, ya­zın kuruyacak hale gelir. İç Anadolu Bölgesi'nin güney kesimleri sularını deniz­lere gönderemez. Bu nedenle kapalı havzalar geniş bir alan kaplar. Kapalı havzaların geniş olanları, Kon­ya Ovası, Tuz Gölü ve Akşehir - Eber gölleri çevre­sinde yer alır. Seyfe Gölü, Sultan Sazlığı Yaygölü gibi küçük kapalı havzalar da bulunmaktadır. İç Ana­dolu Bölgesi'nin büyük bir bölümü sularını Kızılırmak, Sakarya ve Yeşilırmak'ın kolu olan Çekerek suyu sa­yesinde Karadeniz'e gönderir. Güneydoğusundaki Uzunyayla yöresi, sularını Seyhan'ın kolu olan Zamantı suyu sayesinde Akdeniz'e gönderir. Sel rejimli akarsuların en fazla bulunduğu bölgedir. Bu göl buharlaşmanın etkisiyle yazın büyük ölçüde kurumakta­dır. Tuz Gölü, tektonik oluşumludur. Derinliği fazla de­ğildir. Gölün alanı kışın ve ilkbaharda fazla alan kapla­dığı halde, yazın buharlaşma ve beslenme yetersizli­ğinden dolayı kapladığı alan azalır. Tuz ihtiyacımızın %30'unu karşılar. Diğer önemli gölleri ise Akşehir, Eber, Ilgın Çavuşçu, Tuzla, Seyfe, Mogan ve Sultanısalak-i mekip gölleridir. Sakarya nehri üzerinde ise Sarıyar ve Gökçekaya barajları ve Bitki Örtüsü Bölgenin çevresi yüksek dağlarla çevrili olduğundan, denizlerin nemli ılıman havası bölgeye sokulamaz. Bu nedenle bölgede, yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar yağışlı karasal iklim hakimdir. Bölge­de, doğuya doğru gidildikçe yüksekliğin artmasına bağlı olarak karasallık derecesi artar ve kış sıcak­lıkları çok düşük değerlere ulaşır. İç Anadolu, ülkemizin en az yağış alan bölgesi­dir. Ortalama yağış 400 mm civarındadır. Bölge, en fazla yağışı ilkbahar aylarında sağanak halinde alır. En kurak mevsim yazdır. Yazların kurak olması ve yaz kuraklığının erken başlaması sebze türü bitkiler üzerinde olumsuz etki yapar. Bölgenin ve ülkemizin en az yağışlı yeri Tuz Gölü çevresidir320 mm. Yağışların azlığı bölgenin deniz etkisine kapalı olmasından kaynaklanmaktadır. Denizden gelen nemli hava kütlesi, nemini, dağların denize bakan yamaçlarında yağış halinde bırakır. İç Anadolu Bölgesi'ne doğru eserken artık kurudur. Bölgede görülen yağışlar konveksiyonel ve cephe­sel kökenlidir. Kırkikindi adı da verilen konveksiyonel yağışlar İlkbaharda yaygındır. Bozkır, ilkbahar yağmurlarıyla yeşeren, birkaç ay yeşil kalan, yaz sıcaklığı ile sararan ot topluluğudur. İç Anadolu Bölgesi ülkemiz ormanlarının %7 sini kaplayarak bölgeler arasında 6. sırada yer alır. Ovaları şunlardır Kayseri, Konya, Ereğli, Aksaray, Sakarya, Eskişehir, Ankara, Develi, Nevşehir, Kırşehir, ve Hayvancılık Bölge ekonomisinin temeli tarıma dayanır. Ekili - dikili alanların oranı bakımından Marmara Bölgesi'nden sonra ikinci sırada yer alır. Çalışan nüfusun büyük bir kısmı tarımla uğraşır. Türkiye'nin en önemli tahıl üretim bölgesidir. İklimin yarı kurak karakterine rağmen, çok geniş alanlar tarıma ayrılır. Bölgenin tarımı iklim şartlarına bağlıdır. Özellikle ilkbahar yağışlarının yetersizliği veya gecikmesi, tahıl üretiminde önemli dalgalanmalar meydana getirir, iklim yarı kurak olduğu için nadas ihtiyacı duyulur. Tarımın en önemli problemi sulamadır. Bu amaçla büyük sulama kanallarının barajların yapılması ve yeraltı suyundan yararlanılması gerekir. Ekonominin temeli tarım ve hayvancılığa dayanır. Türkiye'de ulusal gelirin %20'sini bu bölge sağlamaktadır. Bölgede küçük baş hayvancılık ön plandadır... Tarım ürünleri içinde tahıllar başta gelir. Türkiye genelinde tahıla ayrılan toprakların yarıya yakını bu bölgededir. Yer şekilleri ve iklim koşulları tahıl tarımını öne çıkarır. Düzlüklerin geniş yer kapla­ması makineli tarımı kolaylaştırmıştır. Bölgenin sulanabilen bölümlerinde şeker pancarı tarımı yapılır. Buğday, şeker pancarı ve elmanın en fazla üretildiği bölgedir. Şeker pancarının özellikle Konya, Ankara, Eskişehir, Kayseri ve Niğ­de gibi şeker fabrikalarının bulunduğu yerlerde ekimi yapılır. İlkbahar yağışı ve yaz kuraklığı tahıla uygun ortamı oluşturmuştur. Türkiye'nin tahıl ambarıdır. Sulanabilen arazinin azlığı buğday ekim alanlarının ge­niş olmasına yol açmıştır. Bölgede buğday nadas yöntemiyle yetiştirilir. Alan bakımından nadasa bı­rakılan toprakların en fazla olduğu Zenginlikleri Bölgenin önemli yeraltı zenginlikleri, linyit, krom, lületaşı, tuz ve bor mineralleridir. Krom Sivas, Eskişehir ve Kayseri'de çıkarılır. Kayatuzu Kırşehir ve Çankırı dolaylarında çıkarılır. Linyit Sivas'ta çıkarılır. Çinko ve Demir Sivas ve Ereğli'de çıkartılır. Civa Konya Sarayönü'nde çıkartılır. TuzTuz Gölü'nden elde Sivas ve Tunceli dolaylarında çıkartılır. LületaşıEskişehir'de çıkarılmaktadır. Hediyelik eşya yapımında kullanılır. Bor mineralleriNeredeyse bütün bölgede çıkartılmaktadır. Sanayi Sivas'ta Lokomotif, besin, motor, çimento ve inşaat malzemeleri sanayii ile devlet demir yollarının tren, vagon imalatı yapan TÜDEMŞAŞ fabrikası vardır. Uşak'taşeker fabrikası bulunur. Ankara'da Dokuma, besin, tarım araçları, çimento ve mobilya sanayii, Konya'da Tarım araçları, besin, motor, çime nto, süt ürünleri ve inşaat malzemeleri sanayii, Çumra Şeker Fabrikasıtam teşekküllü Kayseri'de Halıcılık, meyve suyu, pamuklu dokuma, pastırma ve sucuk üretim merkezleri Kırıkkale'de Orta Anadolu petrol rafinerisi, silah fabrikası, demir-çelik endüstrisi Eskişehir'de Besin, yem, çimento endüstrisi ile devlet demir yollarının bakım tesisleri ve Yerleşme İç Anadolu Bölgesi, 1997 nüfus sayımına göre yaklaşık 10,5 milyon kişilik nüfus büyüklüğüyle Marmara Bölgesi'nden sonra ikinci sırayı alır. Bu bölgenin nüfus yoğunluğu 64 kişi/km² dir. 1997 yılına göre, Türkiye'nin ortalama nüfus yoğunluğu 81 kişi/km² İç üfusu, bölgenin doğal koşulları­nın etkisine bağlı olarak, daha çok komşu bölgelere yakın yerlerdeki dağ eteklerinde yoğunlaşır. Bunun nedeni, sözü edilen kesimlerin daha yağışlı olması ve su kaynaklarının bol olmasıdır. Bölgedeki ovaların aldığı yağışın az olması, nüfuslanma ve yerleşmeyi engellemiştir. Düz ovalık ke­simde nüfus yoğunluğu dağ eteklerine göre azdır. Bölgede Toplu yerleşme görülür...Nedeni su kaynaklarının yetersiz olması ve tarım arazilerinin çok geniş alan kaplaması... Toplu köy niteliğindeki kırsal yerleşme birimleri ile kentler dağ etekleri boyunca dizilidir. Bölge nüfusu­nun %62'si, nüfusu fazla olan ve kent sayılan yerleşme birimlerinde yaşamaktadır. Tarım alanları geniş olmasına karşın nüfusun %38,44'ü kırsal kesimde yaşar. Tarım alanlarının geniş olması, tarımsal nüfus yoğunluğunun düşük olmasına yol açar. Nüfusun dağılışı, yağış dağılışına benzerlik gösterir. Bölgede en fazla nüfuslanmış bölüm, Yukarı Sakarya'dır. Bu bölümün yoğun nüfuslanmasında, endüstri faaliyetleri ile Ankara'nın başkent olması önemli rol oynar. Konya ve Tuz Gölü civarları nüfus yoğunluğunun az olduğu yerlerdir. Bölgenin en kalabalık yerleşme yeri ve Türkiye Cumhuriyeti’nin başkenti olan Ankara kentinin nüfusu 2,5 mil­yonu geçer Bu nüfusuyla İstanbul’dan sonra Türkiye’nin ikin­ci kalabalık kentidir. Kentin yerleş­me tarihi oldukça eskilere iner. Konya kenti kişilik nüfusuy­la Ankara’dan sonra bölgenin ikinci, Türkiye’nin yedinci kalabalık kenti­dir. Konya ovasının batı kesiminde yer alan dağların eteğinde, günü­müzde de önemini koruyan önemli yollar üstündedir. Yapılan araştırma­lar yerleşme tarihinin Hititler ve Frigyalılar zamanına kadar indiğini gös­terir. Eski adı İkonion olan Konya, Lidyalılar, Persler ve İskender’in mi­rasçılarından sonra Romalılar ile Bi­zanslılara geçmiş, 1071 Malazgirt za­ferinin ardından Türklerin egemenli­ğine girmiş, Selçuklular döneminde parlak bir dönem yaşamış, önemli ya­pıtlarla süslenmiştir. Selçuklulardan sonra Karamanoğulları ve Osmanlıların yönetimine geçen Konya’da 1927’de 47 bin olan nüfus, 1970’te 1980’de 1990’da da aşmıştır. Kent, yoğun ye­şilliklerle kaplıdır; bunun nedeni, batıdaki dağlardan inen, suyu bol kaynaklara yakın olmasıdır. Kentin, demiryolları ve karayollarıyla diğer bölgelerle bağlantısı vardır. Kayseri, bölgenin üçüncü kalabalık nüfuslu 421 362 kentidir. Erciyes dağının kuzey eteğinde bir ovanın kenarında kurulmuştur. Kurulduğu yerin yerleşim tarihi eskilere iner. Günümüzdeki kentin 24 km kuzey­doğusunda, Kültepe adı verilen yer­de, bir Asur ticaret kolonisi olan Kaneş kurulmuş ve yerleşme Hitit döne­minde de sürmüştür. Erciyes dağına dayanan bir tepe üstünde de Mazaka adı verilen eski Kayseri kurulmuştur bu yerleşmeye, somaları Caesarea adı verilmiştir. Çeşitli istilalarla ya­kılıp yıkılan Kayseri, sonradan bu­ günkü yerine kurulmuştur. Malaz­girt zaferinin ardından Türklerin eli­ne geçen kent, bu dönemde çeşitli ya­pıtlarla süslenmiş, 1515’te de Osmanlı devletine geçmiştir. Cumhuri­yet döneminde gelişme gösteren kent, Ankara’ya, Karadeniz ve Akde­niz kıyılarına demiryoluyla bağlıdır. Karayollarının da yapımıyla gelişmiş ve modern yapılarla süslenmiştir. 1927’de olan nüfusu, 1960’ta aşmış, 1980’de yaklaşmış, 1990’da da aş­mıştır. İç Anadolu bölgesinde Ankara, Kon­ya ve Kayseri’den sonra dördüncü büyük nüfuslu kenti, Eskişehir ovası­nın güneybatı kesimine yakın bir yerde kurulmuş olan Eskişehir’dir. İçinden Porsuk çayının geçtiği kent, önemli yolların kavşak noktasında­dır. İstanbul’dan gelen demiryolu burada bir yandan Ankara’ya, öbür yandan da Kütahya ve Afyon üs­tünden Konya ve Ankara’ya uza­nır. 1927’de 30 bin olan nüfusu 1955’te 1980’de 1990’da da aşmıştır 413 082. İç Anadolu bölgesinin nüfusu üstünde olan beşinci yerleşme yeri Sivas’tır. Kızılırmak vadisinin kuzey kenarında, ırmağın sağ kıyısı­na 3 km kadar uzaklıkta kurulmuş olan Sivas’ın Roma dönemindeki adı Sebasteia’ydı. Bizans döneminde de önemini koruyan ve büyük bir eyale­tin merkezi durumuna gelen kent, Malazgirt savaşından sonra Türk egemenliği altına girmiş ve önemli anıtlarla süslenmiştir. Osmanlı ege­menliğinden kısa süre sonra Timur, kenti yıktırmış ve nüfusu gerilemiş­tir. 1927’de nüfusu yaklaşan kent, daha sonra demiryoluyla Anka­ra’ya, Karadeniz bölgesine ve Doğu Anadolu’ya bağlanınca nüfusu da 1960’ta yaklaşmış, 1990’ daysa olmuştur. Bölgenin altıncı kalabalık yerleşme yeri, 1989 yılında aynı adlı ilin mer­kezi olan Kırıkkale’dir. Kurulduğu yer Cumhuriyet’in ilk yıllarında neredeyse boş durumda olan ve yerinde bir köy bulunan bir yerleşmeyken, Cumhuriyet döneminde askeri fabri­kaların kurulmasıyla gelişmiş, bir köy durumundan kurtulup nüfusu hızla artmıştır. Günümüzdeki nüfu­su 1990. İç Anadolu Bölgesi İklimi Nasıldır? İç Anadolu bölgesinde kara iklimi egemendir. Yazlar ova kesimlerinde gündüzleri çok sıcak, geceleriyse se­rin geçer. Yaylalarda gündüz sıcaklık ovalara göre biraz daha düşüktür. Kışlar her yanda soğuk ve serttir. Mevsimler ve gece-gündüz arasında­ki sıcaklık farkları yüksektir. En so­ğuk ay, ocaktır. Bu ayda sıcaklık 0 °C’ı pek aşmaz ve sık sık bu derece­nin altına iner. Ocak ayı ortalama sı­caklığı batıdan doğuya gidildikçe düşer Ankara’da -0,1 °C; Kayseri’de -1,6 °C; Yozgat’ta-2°C; Sivas’ta -4 °C. İlkbaharda havalar çabuk ısınır ve yaza geçilir. En sıcak ay bazı yer­lerde temmuz, bazı yerlerdeyse ağus­tostur. En sıcak ayın ortalama sıcaklı­ğı 19 °C-23 °C arasındadır; bu değer batıya ve güneye doğru artar; doğuya doğruysa eksilir Konya’da 23,2 °C; Ankara’da 22,7 °C; Sivas’ta 19,7 °C; Yozgat’ta 19,5 °C. Sonbahar başla­rında, gündüzleri sıcak olursa da ge­celeri oldukça serindir ve sonbahara doğru don görülür. Bölgede en düşük sıcaklık değerleri, genellikle, -24 °C’ın altındadır Ankara’da -24,9 °C; Konya’da -28,2 °C; Sivas’ta -34,4 °C. En yüksek sıcaklıklarsa 40°C’ın üstü­ne çıkar Ankara ve Konya’da 40 °C; Çankırı’da 41,8 °C. İç Anadolu bölgesi genellikle az yağış alan bir bölgedir. Yıllık yağış tutarı, 300-500 mm arasında değişir. Ama yer ver bundan daha az ya da daha fazla yağış alan yerler de vardır. Tuz gölü alanı. Yukarı Kızılırmak ve Sa­karya’nın derin vadileri, Konya Ereğlisi ve Karapınar arasındaki alan en az yağış alan yerlerdir Cihanbeyli’ de 293 mm; Karapınar’da 278 mm; Konya Ereğlisi’nde 299 mm. Buna karşüık, 500 mm’nin üstünde yağış alan yerler de vardır Kangal’da 533 mm; Akşehir’de 681 mm. Büyük yer­leşmelerdeki yıllık yağış tutarları, An­kara’da 395 mm, Kayseri’de 371 mm, Eskişehir’de 368 mm, Sivas’ta 419 mm. Yozgat’ta 525 mm, Konya’da 315 mm’dir. Yağışın mevsimlere göre dağılımına gelince, yaz mevsimi genel olarak ku­rak, sonbahar oldukça az yağışlı, kış ve ilkbahar bol yağışlıdır. Kışın, yağış­ların önemli bir bölümü kar biçimin­de düşer. Bölgenin batı ve güneyinde kış ilkbahardan daha yağışlıdır. Ku­zeyde, her iki mevsimin yağış payı bir­birine eşittir. Doğuda ilkbahar kıştan daha fazla yağışlıdır. İlkbahar sonun­da ve yaz başında yağışlarda bir art­ma görülür. Bu yağmurlara “Kırkikin­di yağmurları” denir. Temmuzda ku­raklık başlar. Yağışlı günler sayısı ba­kımından, İç Anadolu bölgesi. Kara­deniz ve Marmara bölgelerinden ge­ride kalır. Bazı yerlerde bu değer 100 günün üstüne çıkarsa da Ankara’da 101 gün; Kayseri’de 104 gün; Eskişe­hir’de 106 gün hiçbir yerde yılın üç­te birini bulmaz. Kar yağışlı günler ve yerin karla örtülü olduğu günlerin sa­yısı batıdan doğuya doğru artar. Kar yağışlı günlerin sayısı batıda 10 gü­nün, doğuda 20 günün üstündedir Konya’da 10 gün; Ankara’da 15 gün; Kayseri’de 20 gün; Sivas’ta 31 gün. Yerin karla örtülü olduğu günler, ba­tıda 20-30 gün arasındadır, doğuda 50 günün üstüne çıkar Eskişehir’de 25 gün; Ankara’da 21 gün; Yozgat’ta 53 gün Sivas’ta 68 gün. Savan nedir nerede görülür? Kurak mevsimin uzun sürdüğü tropikal bölgelerde, tek tük ağaçlar serpili büyük çayırlardan oluşan bir bitki topluluğudur. Güney Afrika’da ve Doğu Afrika’da başlıca bitki topluluğu olan savan, boyları yer yer iki metreyi bulabilen köksaplı bitkilerden ve buğdaygillerden oluşur. Subtropikal iklimi nerede görülür? Subtropikal bölgeler dünyanın tropik kuşağının hemen kuzey ve güney sınırında kuzey ve güney °’paralellerinde yer alan Yengeç dönencesi ve Oğlak dönencesi ile sınırlanmış coğrafik bölgelerdir. Savan iklimi hangi enlemlerde bulunur? Savan İklimi Yazları yağışlı tropikal iklimdir. Ekvatoral iklimin iki tarafında yaklaşık 10 – 20 ° enlemleri arasında görülür. Yıllık sıcaklık ortalaması 22 – 23 °C civarındadır. Subtropikal iklim hangi bitki örtüsüdür? Subtropikal iklim, yağışı bol olan ve sıcaklığı yüksek olan bölgelerde görülen bir iklimdir. Subtropikal iklimde yıllık sıcaklık ortalaması 20 derece civarındadır. Bunun yanında yıllık sıcaklık farkı ise maksimum 5 derece olmaktadır. Bu iklim türünün bitki örtüsü genellikle uzun botlu ağaçlardan oluşmaktadır. Bu iklim tipi, İç Anadolu Bölgesi, Doğu Anadolu Bölgesi, Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin büyük bir kısmı ve Trakya’nın iç kısımlarında görülür. Orman bitki örtüsü nerelerde görülür? Kızılçam ve Karaçam olarak ikiye ayrılan ormanlar dünyada en çok Güney Amerika bölgesinde görülür. Ekvador, Paraguay, Peru ve Şili, geniş yüz ölçümü bakımından oldukça geniş ormanlara sahiptir. Orman bakımından zengin olan diğer bölgeler Güneydoğu Asya ve Orta Afrika’dır. Subtropikal iklim hangi ülkelerde görülür? Savan İklimi Subtropikal İklim Her iki yarım kürede 10° ile 20° enlemleri arasındaki Orta Afrika ile Güney Amerika’da görülen iklimdir. Türkiye subtropikal mi? “İklim değişikliğinin etkileriyle Türkiye, subtropikal iklimden tropikal iklime doğru geçiyor. Bugünkü sıcaklık rejimi neredeyse tropikal iklim koşullarına yaklaşmış durumda. Özellikle kışın etkisi azalıyor. Ekvatoral iklim hangi bölgelerde görülür? Ekvatarol iklimin görüldüğü yerler; Kamerun, Kenya, Komorlar Birliği, Madagaskar, Uganda, Belize, Kosta Rika, Domonik Cumhuriyeti, Guatemala, Honduras, Jamaika, Nikaragua, Panama, ABD, Bolivya, Brezilya, Kolombiya, Ekvador , Fransız Guyanası, Guyana, Surinam, Venezuela, Endonezya, Brunei , Japonya, Malezya, Filipinler, … Savan iklimin nerede görüldüğünü ortalama sıcaklık ve yağış miktarını ve bitki örtüsünü yazınız? Savan İklimi Subtropikal İklim Her iki yarım kürede 10° ile 20° enlemleri arasındaki Orta Afrika ile Güney Amerika’da görülen iklimdir. Sıcaklık ortalaması, 20°C civarında olup yıllık sıcaklık farkı 4°C ile 5°C civarındadır. Yazları sıcak ve yağışlı, kışları ılık ve kurak olan İklimdir. Subtropik iklim meyveleri nelerdir? Zeytin. İncir. Nar. Muz. Yenidünya. Avokado. Pikan Cevizi. Tropik Meyveler. 7 iklim nedir? Yeryüzünün yedi iklime ayrılması fikri Batlamyus’a izâfe edilmekteyse de aslında İranlılar’a aittir. İranlılar, o güne kadar bilinen dünyayı enlem ölçülerini hesaba katmadan ve İran merkezde kalacak şekilde Hint, Arabistan, Çin, İran, Afrika, Türk ve Rum Bizans, Anadolu olmak üzere yedi iklime kişver ayırmışlardır. Orman bitki örtüsü hangi iklimde görülür? 4- Akdeniz İklimi Ülkemizde en sık görülen iklim türlerinin başında gelir. En fazla yağış kış mevsiminde yaşanır. Yaz aylarındaki sıcaklık ise ortalama 20 – 22 derecedir. Savan dışında Karaçam ve Sarıçam adı verilen ormanlar da Akdeniz ikliminin doğal bitki örtüleri arasında yer alır. Ormanın bitki örtüsü nedir? ORMAN BİTKİ ÖRTÜSÜ Ormanlarımız genel olarak ağaçların yaprak cinslerine göre, geniş yapraklı ormanlar ve iğne yapraklı ormanlar olmak üzere iki gruba ayrılmaktadır. Bazı alanlarda iğne yapraklı ormanlar ile geniş yapraklı ormanların bir arada bulunduğu karışık ormanlarda görülebilir. Türkiye hangi iklime giriyor? “İklim değişikliğinin etkileriyle Türkiye, subtropikal iklimden tropikal iklime doğru geçiyor. Bugünkü sıcaklık rejimi neredeyse tropikal iklim koşullarına yaklaşmış durumda. Özellikle kışın etkisi azalıyor. Bahar mevsimleri daha ılık geçebiliyor.

7 iklim 7 bölge iç anadolu